کتاب صوتی

من ازون دسته افرادم که معتقدم کتاب فقط باید کاغذی و فیزیکی باشه تا بشه از خوندنش لذت برد ولی چند وقتیه که به صورت جدی Audio Book گوش میکنم و واقعا واسم لذت بخشه مخصوصا اگه روای اون کتاب #آرمان_سلطان زاده باشه که خیلی خیلی حرفه ای و مسلطه و واقعا آدمو به متن داستان میبره انگار که داخل خود صحنه های اون هستی.

هیچوقت از این که واسه یک کار کنم حالا چه فرد باشه چه شرکت و اداره خوشم نیومده و یجورایی از رو ناچاری بوده! اصلا یه اصل وجود داره که میگه با کار کردن واسه یکی دیگه هیچ پیشرفت فردی و مالی ای نمی کنی فقط اون شخص رو پول دار تر کردی و کارشو گسترش دادی.

نشخوار ذهنی و اینکه تو ذهنت مسائل مختلف و گاها بی ربط به هم رو مدام پردازش کنی و به هیچ نتیجه ای هم نرسی بزرگترین آسیب رو به مغزت زدی و کاراییشو کم می کنی، این دقیقا خود خود منم بی کم و کاست با روزانه میلیونها فکرها بی ارزش و پوچ.

با این برنامه جدیدی که مربیم واسم نوشته و استفاده اصولی و درست از پروتئین وِی و BCAA حس میکنم تغییرات فیزیکم بسیار محسوس شده.

اینستاگرام

واقعا اینستاگرام وقت تلف کن ترین و حجم اینترنت مصرف کن ترین اپلیکیشن دنیاست! مخصوصا اگه وارد بخش اکسپلور بشی!!! حتی اخیرا تو یه نظر سنجی تو بریتانیا به عنوان مخرب ترین نرم افزار شناخته شده و به نظرم خیلی هم بیراه نیست.

امروز نشستم حساب کردم تو یک هفته اخیر یعنی از جمعه قبل تا به امروز دقیقا ۱۲ ساعت زمان من تو اینستاگرام سپری شده! چرا واقعا؟ چه دستاوردی داشته؟ چه کار مفیدی می تونستم تو اون زمان انجام بدم که انجام ندادم؟! چه چیزایی می تونستم یاد بگیرم که نگرفتم؟! تازه این مقدار زمان واسه یک هفته و فقط اپ روی گوشی هوشمنده نسخه وب و PC که دیگه بماند!!!!! اما تصمیم گرفتم به این روند خاتمه بدم اینجوری نمی تونه ادامه داشته باشه دقیقه به دقیقه آدم با ارزشه و میتونه تاثیر گذار باشه پس چرا اینجوری حرومش کنم و ته تهش حس خوبی نداشته باشم؟! از همین امروز شروع میکنم به تغییر روند تا ببینیم چی میشه.

‏‌قشنگترین توصیف رابطه های لانگ دیستنس رومحمود درویش گفته: “دوستت داشتم با وجود اینکه تو را به آغوش نکشیدم و تو را همیشه نمی بینم، دوستت داشتم چون برایت نوشتم و برایت خواندم و بخاطرت خندیدم و بخاطر تو تغییر کردم، تو را دوست داشتم در حالی که دور بودی ولی نزدیکترین به قلبم”.

کرونا!

دقیقا یک سال پیش در چنین روزی یعنی یازدهم مرداد ماه سال ۱۴۰۰ شمسی علی رغم رعایت سفت و سخت تمامی پروتکلهای بهداشتی اعم از زدن ماسک و ضد عفونی مکرر به کوید ۱۹ واریانت دلتا یا همون هندی که به نظر من وحشی ترین و خطرناک ترین جهش این ویروس تا به امروز بود مبتلا شدم و ۲۱ روز تمام در قرنطینه با عوارض ریز و درشت بیماری تو گرمترین ماه سال سپری کردم. اصلا باید این روز رو به عنوان یکی از بدترین روزهای زندگیم تو تقویم ثبت کنم که هر سال یادآوریش کنم.