اینکه یکی باشه که بتونی باش از دغدغه هات بگی و پیشش خود خودت باشی و بتونی از استرس و ذهن آشفتت خلاص شی خواسته زیادیه؟!
پنجشنبه
دوباره برگشتم به دیفالت افسردگی و نا امیدی از آینده! و تنها چیزی که تو این روزا بم دلگرمی ده اینه که شاید اسمم در بیاد و ازین خراب شده بزنم بیرون.
یه بخشی از افراد جامعه رو کسایی تشکیل میدن که هر چند دور و برشون شلوغ باشه و افراد زیادی رو بشناسن بازم اگه اتفاقی براشون بیوفته و یا گم و گور بشن هیچکس تاکید میکنم هیچکس متوجه نمی شه انگار نبودن. منم یکی از همون افرادم.